دوران مدرنیته با ورود به دنیایی پر از تحولات و تغییرات سریع، به تبدیل شدن نهادها، فرهنگ و هنرها پرداخت. از میان این تحولات، تغییراتی در معماری بسیار چشمگیر بود که اثرات گسترده‌ای بر فضاهای شهری و جامعه داشت. در این مقاله، به بررسی تحولات مهم در معماری در دوران مدرنیته خواهیم پرداخت و نگاهی به ابتکارات، سبک‌ها و تغییرات معماری در این دوره خواهیم داشت.
1. انحراف از سبک‌های سنتی
یکی از ویژگی‌های برجستهٔ معماری در دوران مدرنیته، انحراف از سبک‌های سنتی و تجدید نظر در روش‌های ساخت و طراحی بود. به جای استفاده از زیورآلات و جزئیات زیاد در ساختمان‌ها، معماران مدرن تمرکز خود را بر روی اصول سادگی، عملکرد و استفاده از مواد مدرن مانند فولاد و شیشه قرار دادند. این تغییر نگرش به معماری منجر به ایجاد ساختمان‌های با خطوط ساده، فرم‌های هندسی، و فضاهای باز شد که باعث ایجاد تجربه‌های متفاوت و نوآورانه در معماری شهری شد.
2. فضاهای متعارف شکسته شدن
یکی از نقاط تمایزی در معماری دوران مدرنیته، شکستن فضاهای متعارف و ساخت فضاهای جدید و نوآورانه بود. معماران مدرن به جای تمرکز بر فرم‌ها و حجم‌های سنتی، به ایجاد فضاهای پویا، انعطاف‌پذیر و باز توجه داشتند. استفاده از پنجره‌های بزرگ، فضاهای باز و ترکیب مواد مدرن مانند فولاد و شیشه، فضایی جدید و متفاوت را برای ساختمان‌ها ایجاد کرد که به دنیای بیرون ارتباط بیشتری برقرار کرد.
3. برجسته شدن فضاهای عمومی
در دوران مدرنیته، توجه به ایجاد فضاهای عمومی و اجتماعی بیشتر شد. ساختمان‌های عمومی مانند کتابخانه‌ها، موزه‌ها، و سالن‌های همایش با توجه به نیازهای جامعه طراحی شدند و به عنوان نقاط ملاقات و تبادل فرهنگی و اجتماعی برجسته شدند. این فضاها با ارائه امکاناتی چون فضاهای سبز، محل‌های نشست و تفریحی، فضاهای آزاد و باز، به جذب افراد و ارتباط بیشتر آن‌ها با محیط اطراف کمک کردند.
4. استفاده از تکنولوژی و مواد نوین
یکی از ویژگی‌های بارز معماری در دوران مدرنیته، استفاده گسترده از تکنولوژی و مواد نوین بود. با پیشرفت علم و فناوری، معماران از موادی مانند بتن مسلح، فولاد، شیشه و پلاستیک استفاده کردند که این امکان را فراهم کرد تا ساختمان‌ها به شکل‌ها و ارتفاعاتی نامتعارف و جدید ترسیم شوند. این تکنولوژی‌ها به معماران این امکان را می‌داد تا طرح‌ها و ایده‌های خلاقانه‌تری را در ساختمان‌ها اجرا کنند.
5. توجه به پایداری محیطی و انرژی
یکی از موضوعات مهمی که در دوران مدرنیته به آن توجه شد، پایداری محیطی و مدیریت منابع انرژی بود. با رو به رشد شدن جمعیت و توسعه شهری، معماران به دنبال راهکارهایی بودند که بتوانند مصرف انرژی را کاهش دهند و همچنین برای حفظ محیط زیست تلاش کنند. این توجه به مسائل محیطی منجر به طراحی ساختمان‌هایی با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، استفاده بهینه از نور طبیعی، و سیستم‌های مدیریت پسماند شد که نه تنها به صرفه‌جویی در مصرف انرژی، بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک کرد.
در این مقاله، به تحولات مهم در معماری در دوران مدرنیته پرداختیم. از انحراف از سبک‌های سنتی و تجدید نظر در روش‌های ساخت تا شکستن فضاهای متعارف و ایجاد فضاهای عمومی و اجتماعی، تغییرات معماری در این دوره نه تنها شکل‌دهندهٔ شهرها و فضاهای شهری، بلکه نیز برجسته‌ترین علائم تحولات اجتماعی و فرهنگی در دوران مدرنیته بودند.